Dieta, Naturalne suplementy, Trawienie

(Nie)winny ocet jabłkowy – eliksir zdrowia

Czy ocet ma jakiekolwiek właściwości zdrowotne? Tak, pod warunkiem, że jest to winny ocet jabłkowy.

Był znany i ceniony już w starożytnym Egipcie. Stosowała go codziennie słynna królowa Kleopatra, o czym wspominają starożytni kronikarze. Jego właściwości doceniali także rzymscy legioniści, którzy nigdy się z nim nie rozstawali. Wzmacniał ich i leczył podczas podbojów nowych ziem.

Czemu zawdzięczamy to dobroczynne działanie octu jabłkowego?

Jest on bogaty w mikroelementy oraz składniki odżywcze. Znajdziemy w nim około 20 najważniejszych minerałów z dużą dawką potasu na czele. To bardzo ważna informacja, ponieważ potas jako elektrolit jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu krążenia oraz systemu nerwowego. Niedobór tego pierwiastka można rozpoznać po takich objawach jak szybkie męczenie się, arytmia, osłabienie pamięci, wrażliwość na zimno, podatność stóp na tworzenie się odcisków, skłonność do zaparć, podatność na przeziębienia, psucie zębów, występowanie pryszczy, bezsenność oraz bóle w stawach. 

Potas jest też konieczny do prawidłowego wzrostu dzieci. W occie znajdziemy też wapń, fosfor, sód, żelazo, miedź, krzem. Substancją wchodzącą w skład  opisywanego octu, charakteryzującą się najsilniejszym działaniem prozdrowotnym, jest jednak pektyna. Jest to forma błonnika, który zmniejsza wchłanianie tłuszczu w jelitach, wiąże dostarczany z pokarmem cholesterol oraz sole kwasów żółciowych. W wyniku tego organizm zaczyna wykorzystywać do przemian metabolicznych nasze zapasy tłuszczu, co w efekcie doprowadzi do zmniejszenia ilości cholesterolu całkowitego krążącego we krwi i poprawi proporcję między „dobrym” (HDL) i „złym” (LDL) cholesterolem. Skutkuje to obniżeniem ogólnego poziomu lipidów we krwi. Pektyny z jabłek wywołują również uczucie sytości zmniejszając nasz apetyt, co może zostać wykorzystane w  kuracjach odchudzających. 

Kolejną substancją, w którą bogaty jest jabłkowy eliksir, jest witamina E. Jest ona bardzo silnym przeciwutleniaczem neutralizującym szkodliwe działanie wolnych rodników będących przyczyną przedwczesnego starzenia się, zaburzeń pracy systemu immunologicznego, chorób sercowo-naczyniowych, zaćmy oraz chorób nowotworowych.

Jako, że ocet robi się z całych jabłek, znajduje się w nim także sporo flawonoidów „mieszkających” w ich skórkach. To kolejne dobrodziejstwo, ponieważ substancje te posiadają – podobnie jak pektyny – działanie antyoksydacyjne (przeciwutleniające), a ponadto wykazują działanie przeciwzapalne oraz wzmacniają układ krążenia. Oprócz nich znajdziemy w occie także kwas octowy, mlekowy i cytrynowy, cenne substancje balastowe oraz cały szereg fermentów i aminokwasów.

Dzięki tym wszystkim składnikom pomaga on oczyścić organizm z toksyn oraz spalić nadmiar tłuszczu. Przywraca prawidłową równowagę kwasowo-zasadową organizmu przyczyniając się do utrzymania stanu homeostazy. Wykazano także jego pozytywne działanie w leczeniu anemii poprzez syntezę krwinek czerwonych. Na dodatek jest smaczną przyprawą, która może być stosowana do wszelkich mięs i sałatek itp.

W celach leczniczych oraz profilaktycznych spożywa się go w postaci roztworu. Wystarczą dwie, trzy łyżeczki rozpuszczone w szklance przegotowanej wody. Pić należy małymi łyczkami 2-3 razy dziennie bezpośrednio przed posiłkami. Warto dodać też do niego 2-3 łyżeczki miodu. Jeżeli chcemy zastosować ocet jako środek wspomagający odchudzanie, pierwszą porcje takiego koktajlu należy spożyć na czczo, bezpośrednio po przebudzeniu.

Osoby z aktywną chorobą wrzodową układu pokarmowego powinny ograniczyć się do stosowania przetworzonych preparatów z octu winnego dostępnych w aptekach. Nie działają już one drażniąco na błony śluzowe, zachowując przy tym (chociaż w ograniczonej formie) właściwości swojej substancji bazowej.

Dużo o leczeniu konkretnych schorzeń octem jabłkowym znaleźć możemy w poradach zdrowotnych dr Górnickiej. 

A oto kilka praktycznych zastosowań: 

  • Bóle gardła i angina: 2 łyżeczki octu jabłkowego i 2 łyżeczki miodu mieszamy z 1/2 szklanki letniej, przegotowanej wody. Powoli płuczemy gardło wypijając kilka łyżeczek tej mieszanki co kilka minut. Płukanie powtarzamy co najmniej 4 razy dziennie. 
  • Przy problemach z zasypianiem pomoże standardowa kuracja – picie po rannym i wieczornym posiłku 2 łyżeczek rozcieńczonego wodą octu jabłkowego z dodatkiem miodu.
  • Bóle głowy można zniwelować przykładając na czoło kompres z gazy namoczonej w roztworze składającym się z 1/2 szklanki zimnej wody, 2 łyżeczek octu jabłkowego i 2 łyżeczek miodu. Po nagrzaniu się kompresu wymieniamy go na chłodny. Taki sam kompres można równocześnie przyłożyć na kark.
  • Wszelkie dermatozy (problemy ze skórą, polegające na jej łuszczeniu się i innych zmianach chorobowych za wyłączeniem łuszczycy) również możemy łagodzić samodzielnie przygotowanym preparatem. Zrobimy go łącząc 1/3 octu jabłkowego, 1/3 wywaru z korzenia łopianu i 1/3 oleju z migdałów słodkich lub oliwy z oliwek. Całość starannie mieszamy i delikatnie wmasowujemy w zmienione chorobowo miejsca. Powtarzamy tą czynność rano i wieczorem.
  • Przeciw kaszlowi bierzemy co 2 godziny 1 łyżeczkę syropu o składzie: świeży sok z 1/2 cytryny z taką samą ilością octu jabłkowego, 1 łyżka miodu akacjowego i 1 łyżeczka gliceryny. Syrop przygotowujemy codziennie świeży, ponieważ powinien zostać zużyty w ciągu 14 godzin. W przypadku silnego kaszlu zażywamy 1 łyżkę syropu co 2 godziny w ciągu całego dnia, a w razie konieczności także w nocy. Dzieci powyżej lat 2 mogą zażywać ten syrop co godzinę, ale w zmniejszonej ilości (1/4 łyżeczki 3 razy co godzinę rano i podobnie po południu. Jest on szczególnie pożyteczny przy zapaleniu tchawicy i kokluszu, ponieważ łagodzi ataki kaszlu.
  • Stany zapalne migdałków leczy się płucząc co godzinę gardło roztworem: 1 łyżki octu jabłkowego i 1 łyżki miodu wymieszanych w 1 szklance przegotowanej wody. Kuracja ta zazwyczaj już po 12 godzinach jej stosowania likwiduje stan zapalny.
  • Nudności i problemy trawienne – kiedy już się przydarzą – zażegnać można pijąc roztwór 1 łyżeczki octu jabłkowego w 1/2 szklanki przegotowanej wody. Jeżeli nudności występują po każdym posiłku,  należy po jedzeniu wypić 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki naparu z melisy.
  • Aby uniknąć pęcherzy będących skutkiem oparzeń należy możliwie najszybciej skropić oparzone miejsce czystym octem jabłkowym. Ten sposób pomaga również przy oparzeniach słonecznych. Na pęknięcia skóry przykładamy mieszaninę składającą się z równych części octu jabłkowego, gliceryny i z wywaru lub soku z korzenia łopianu. Wykorzystujemy ją w ciągu 2 dni i przyrządzamy nową stosując aż do zabliźnienia się rany.
  • Jeśli na naszej skórze wystąpi pokrzywka, możemy próbować się jej pozbyć popijając co godzinę  łyżeczkę octu jabłkowego z 1/4 szklanki wody mineralnej. Kilka takich drinków pomoże zlikwidować problem. Skórę zaś na której wystąpiła ta zmiana chorobowa zwilżamy roztworem wywaru ze świeżych lub suszonych pokrzyw (0,5 litra wody na garść pokrzyw) z 3 łyżkami octu jabłkowego. 
  • Ciężko strawne i obfite w białko i tłuszcz posiłki będą lepiej i szybciej się trawić, jeśli po ich spożyciu wypijemy miksturę składającą się z  łyżki stołowej octu jabłkowego i 1/4 szklanki wody gazowanej. W przypadku niestrawności spowodowanej nieświeżym produktem, wodę gazowaną zastępujemy ciepłą, przegotowaną.
  • Na dokuczliwe ukąszenia owadów przykładamy okład z  nierozcieńczonego octu jabłkowego. Stosujemy go aż do złagodzenia skutków ukąszenia.
  • Również półpasiec poddaje się działaniu octu jabłkowego. Przykładając 4 razy dziennie i 3 razy nocą na zaatakowane miejsca gazę nasączoną tą substancją już po 5-10 minutach  poczujemy ustępowanie swędzenia, zaś sama choroba odpuszcza po 3 do 7 dni takiej kuracji.
  • Żylaki, które rano i wieczorem będziemy przemywać octem i masować, również zaczną znikać. Zwłaszcza, jeśli dodatkowo będziemy 2 razy dziennie wspomagali  ową kurację drinkami złożonymi ze szklanki letniej wody i 2 łyczek octu. Po około miesiącu odczujemy mniejszy ból chorych żył i zmniejszenie ich deformacji.

Jednak najlepszym według mnie wykorzystaniem octu jabłkowego jest regularne jego spożywanie w miesiącach jesiennych i zimowych. To czas, kiedy osłabiony organizm gorzej sobie radzi z atakującymi nas infekcjami. Moc składników zawartych w tej pożytecznej substancji skutecznie uchroni nas przed przeziębieniami i niedomaganiami. To skuteczny i tani sposób na zachowanie organizmu w zdrowiu. O jego prewencyjnych właściwościach świadczy chociażby wykorzystanie go w kuracji hartującej, którą gorąco polecam.

W celu jej przeprowadzenia 2-3 razy w tygodniu bierzemy ciepłą kąpiel (w wodzie o temperaturze nie wyższej niż 40 oC) z dodatkiem 1 litra octu jabłkowego i 1 kg soli kamiennej (np. kłodawskiej). Dodatkowo codziennie rano należy brać prysznic na przemian z wody ciepłej i chłodnej (nie zimnej). Następnie nacieramy ciało nierozcieńczonym octem jabłkowym i ubieramy się. Efekt murowany już po dwóch tygodniach takiej terapii.

Omówiliśmy już właściwości i zastosowanie tej pożytecznej substancji więc pozostaje nam tylko powiedzieć skąd go wziąć. Najprościej ze sklepu, jednak jego samodzielne przygotowanie jest tak proste, że warto poświęcić trochę czasu, by mieć satysfakcję i parę złotych w kieszeni. Ceny w sklepie wahają się od kilkunastu złotych za półlitrową butelkę, do nawet 50 zł za preparaty w kapsułkach.

Przepisy na ocet winny jabłkowy:

Myjemy kilka jabłek, kroimy na małe kawałeczki razem ze skórką i gniazdami nasiennymi. Następnie wsypujemy je do słoika i zalewamy przegotowaną wodą z dodatkiem cukru, w proporcji jedna łyżeczka cukru na jedną szklankę wody. Powinno jej być tyle, by przykryła owoce (które nota bene będą pływały po jej powierzchni). Naczynie zamykamy gazą i odstawiamy na cztery tygodnie, aby owoce sfermentowały. Od czasu do czasu płyn mieszamy drewnianą łyżką, a kiedy przestanie się pienić, przelewamy go przez gazę do butelek i odstawiamy w chłodne miejsce.

lub

Kilogram jabłek należy zetrzeć w całości na tarce. Tak przygotowane zalewamy litrem wody i słodzimy miodem lub cukrem (około 200 g). Następnie dodajemy 20 g drożdży i 40 g pokruszonego chleba razowego na zakwasie. Słoik zamykamy przewiewnym płótnem i ustawiamy w ciepłym, ciemnym miejscu na około 30 dni. Co kilka dni jego zawartość mieszamy drewnianą łyżką. Po upływie miesiąca ocet jabłkowy jest gotowy do spożycia.

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *