Stawiamy bańki lecznicze

Jeszcze w końcówce ubiegłego wieku stawianie baniek było zalecane przez medycynę klasyczną. Jednak ostatnimi czasy metoda ta odeszła w zapomnienie. Myślę, że warto sobie o nich przypomnieć i przyjrzeć się im bliżej.

Jak wiele popularnych naturalnych terapii także i stawianie baniek ma swoje korzenie w zamierzchłej przeszłości. Zabieg ten był i nadal jest ceniony na dalekim wschodzie, zwłaszcza w Chinach. Jego popularność nie spada też w Rosji. Chociaż w różnych kulturach wykonuje się je w nieco inny sposób to rezultaty ich działania są takie same. Także przykłady ich zastosowań są te same niezależnie czy będą to bańki podciśnieniowe, próżniowe czy cięte.

Rodzaje baniek leczniczych

Ano właśnie, przyjrzyjmy się ich rodzajom. Najpopularniejsze w naszej medycynie ludowej bańki lecznicze to szklane bańki ogniowe. Stawia się je wykorzystując miniaturową pochodnię (wacik nasączony denaturatem). Za jej pomocą której spalając tlen zawarty wewnątrz bańki wywołuje się podciśnienie zdolne do zassania skóry pacjenta. Ich modyfikacją są bańki cięte. Wykonuje się je tak samo z tym, że wcześniej nacina się płytko miejsca ich stawiania ostrym nożykiem lub żyletką.

Na dalekim wschodzie popularne są bańki próżniowe wykonane z gumy lub szklane ze specjanym zaworkiem. Pozwala on na odessanie powietrza i zassanie w jego miejsca skóry. W starożytności wykonywano je nawet z bambusa. Najłatwiejsze do postawienia są oczywiście te gumowe. Wystarczy ściśniętą przystawić do skóry i puścić. Proste, prawda?

Skąd zatem bierze się przekonanie o skuteczności baniek i jaki jest mechanizm ich działania.

Celem zabiegu jest wciągnięcie skóry i tkanki podskórnej do wnętrza bańki. Doprowadza to stymulacji receptorów nerwowych poprawiającej funkcjonowanie narządu związanego z odpowiednią strefą skóry. Ponadto bańki wywołują reakcję autoimmunologiczną spowodowaną wynaczynieniem niewielkiej ilości krwi do tkanki podskórnej. „Wyssana” z naczyń krew jest przez organizm traktowana jako ciało obce co powoduje stymulację naturalnych sił obronnych organizmu. Dawniej błędnie myślano, że bańki cięte poprzez efekt upuszania „złej” krwi są najskuteczniejsze. Stosowano nawet je alternatywnie do terapi pijawkami. Teraz wiemy, że pijawki działają prozdrowotnie nie dlatego, że pozbawiają nas krwi ale dzięki związkom hirudyny. W uproszczeniu mówiąc stymulującej nasz organizm do autoimmunoterapii.

Bańki lecznicze pomagają przy takich dolegliwościach jak:
przeziębienia, infekcje wirusowe, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, płuc, opłucnej, dychawica oskrzelowa a nawet nerwicach, astmie, reumatyzmie i nerwobólu.

Nie można ich jednak stosować u każdego. Najlepiej aby o tym czy można je komuś zaaplikować zadecydował lekarz pierwszego kontaktu. Jest bowiem sporo przeciwskazań do ich stosowania. Nie powinno się ich stawiać osobom z chorym układem krążenia i słabym sercem, zaburzeniami krzepliwości krwi, nadciśnieniem, anemią, kruchymi naczyniami krwionośnymi a także cierpiącym na gruźlicę, nowotwory oraz kobietom w ciąży.

Gdzie stawiamy bańki?

Jeśli nie ma przeciwskazań można je stawiać nawet kilka razy w ciągu tygodnia. Prawidłowo wykonane są bezbolesne nawet dla małych dzieci.

W zależności od celu zabiegu wybieramy przednią lub tylną powierzchnię klatki piersiowej (zapalenie oskrzeli i płuc, astma), okolicę lędźwiową lub krzyżową (bóle zwyrodnieniowe kręgosłupa, rwa kulszowa) lub inne okolice kręgosłupa (adekwatnie do miejsca bólu i nerwicy narządowej). Najlepiej, aby miejsce w którym stawiamy bańkę było pozbawione nierówności i występów kostnych. Najlepiej stawiać na miejsca umięśnione i z podściółką tłuszczową gdyż ułatwiają one trzymanie się bańki.

Bańki lecznicze – ostrzeżenia!

Zapamiętajmy bardzo ważne ostrzeżenie – baniek nigdy nie stawiamy na kręgosłupie, ponieważ może to bardzo niekorzystnie wpływać na stan zdrowia. Ich stawianie zawsze wiąże się z pewnym osłabieniem. Czujemy się po nich sennie dlatego stawia się je zazwyczaj przed snem, i tylko na kilka minut. Nie powinno się także po ich postawieniu doprowadzać do wychłodzenia pacjenta. Najlepiej pozostać już do rana w ciepłym łóżku.

Inne miejsca, które należy unikać przy stawianiu baniek to okolice serca, sutki oraz zmiany skórne takie jak pęcherze czy brodawki oraz duże, wystające pieprzyki. Osoby z wahaniami ciśnienia nie powinny ich umieszczać w okolicach kości ogonowej.

Jak postawić bańki lecznicze
Szklane bańki myjemy w gorącej wodzie i suszymy. Przygotowujemy naczynie ze spirytusem lub denaturatem i metalowy ok. 15-cm pręcik z końcówką owiniętą wacikiem. Zapalamy świeczkę. Miejsca stawiania baniek golimy ze zbędnego owłosienia i lekko masujemy. Wacik nasączamy spirytusem i podpalamy. Szybkim ruchem wkładamy do bańki płonący wacik, dynamicznie go wycofujemy i natychmiast przykładamy otwór bańki do ciała tak aby przyssała się do niego. Po postawieniu baniek okrywamy chorego kołdrą. Jeśli jednak ich postawienie ma charakter przeciwbólowy lub przeciwreumatyczny lub jako masaż nie ma potrzeby dodatkowo ogrzewać pacjenta. Po 10–15 minutach zdejmujemy bańki – przechylając je lekko jednocześnie naciskając palcami skórę przy ich brzegu. Siniaki będące dowodem prawidłowego ich wykonania znikną po kilku dniach.

Tagi: medycyna naturalna, zielarstwo, magnez, zioła, leczenie, kuracja, naturalne ekstrakty, naturalne leki, lekarstwa ziołowe, ziołowe mikstury, mikstury ziołowe, grzyby, ziołowe preparaty, anemia, żelazo, bańki ogniowe, bańki lecznicze, odporność, immunologia